Nori zuzenduta dago GOe?
Ikasleen talentuaren partetik hasita, dagoeneko karrera bat duten pertsonentzat izango da, hau da, graduondoko ikasleentzat, eta oso profil berezia dutenak, lehen esan bezala, fakultateak Miramonen jarraituko duelako, Parke Teknologikoan. Bertan, elikadura eta gastronomiaren alorrean nolabait espezializatu edo teknologia aurreratu berriekin formazioa osatu nahi duten pertsonei irekiko zaie, hala nola, arlo digitala, adimen artifiziala eta gastronomia, hartzidura alor berriak... Gastronomia eta elikagaien teknologiaren zatia hartu eta gaur egun fakultatean existitzen ez den prestakuntza bat sortu eta GOe-n barneratuko dugu; beraz, osagai akademiko eta talentu hori erdigunean daukagu jada. Hori profil bat izango litzateke.
Bigarren profila, batez ere, enpresa handietako berrikuntza zuzendariak eta haien taldeak izango lirateke, beharbada ez zuten toki batean irtenbide berri hauek sor ditzaten. Oso pentsatua dago ETE edo enpresa handi baten berrikuntza-esparruaren bigarren profil horretan.
Hirugarren aktorea, ekintzaileak, dagoeneko existitzen diren baina profil honetan lekurik ez duten ekintzaileak, Food-Tech-en elikaduraren alorreko ekintzailea oso bestelakoa delako beste esparru batzuetakoarekin alderatuz, hala nola zibersegurtasuna, fintech... Azkenean, elikagaien alorreko soluzio gehienek ez baitute laborategirik behar, espazio fisikoak behar dituzte, leku askotan aurkitzen ez direnak, eta hemen aurkituko duten balioztatzea ere eskatzen dute. Beraz, dagoeneko existitzen den ekintzaile horrentzat edo gure unibertsitateko talentu propioarentzat, bere prestakuntza-zatiaren amaieran startup bat sortu nahi badu, zer leku hoberik GOe baino, hau da, startup-ak Donostiara etorri eta/edo han sortu daitezen.
Eta laugarren hanka gizartea bera da. Elikadura arloko irtenbideak gizakiarengan oinarritzen dira, hau da, janariak definitzen gaitu eta hitzez hitz, jaten duguna gara. Beraz, beste arlo batzuetan ez bezala, herritarren arteko interakzioak berebiziko garrantzia du. Beraz, demagun lehengo hiru aktoreek GOe-n ikasi-lana egingo dutela, eta laugarrenak, hau da, herritarrak, beste hiru eragile horiekin elkarreragin egingo dutela, izan talentu akademikoa, irakasleak, enpresak, enpresaren berrikuntzaren zati bat eta ekintzaileak.
Beraz, edozein herritar sartu ahal izango al da GOe-n?
Bisitatu, noski, eta elkarreragin. Klase edo jardunaldien zati handi bat enpresei, ekintzaileei, ikasleei, jakina, eta baita herritarrei ere zabalik egotea nahi dugu. Antzerki bat izango balitz bezala, astero joan zaitezke eta ikus dezakezu zer gertatzen den GOe-n, zer motatako ekitaldiak izango diren, zer motatako klaseak izango diren, aplikazio baten bidez, eta zuk erabaki dezakezu zein klase interesatuko litzaizukeen: joan produktu baten aurkezpenera, klase magistral batzuetara eta ikastoletarako, lanbide heziketako zentroetarako ekintzak... baina herritarrentzako ad-hoc programa horietatik haratago, saiatu irekitzen ahal den neurrian ekintzaile, ikasle eta enpresen jarduera guztiak.
Jatetxerik ere izango al du, BCCn gertatzen den bezala?
Bai, esperientzia gastronomiko errazetarako eremu bat izango du, gure ekintzaile eta enpresei neurriak hartzen lagunduko diena. Bertan aurkituko duzunak beti izango du berrikuntza eta erakusleiho puntu nahiko garrantzitsu bat, eta, ondoren, goiko solairuko jatetxe gunea ere, ekitaldietarako eta erakusleihoetarako erabiliko dena, asteko zenbait egun irekita, eta bi arima uztartuko dituena. Gure ikasleek, enpresek eta ekintzaileek produktuak modu ad-hoc-agoan erakusteko balioko dute, eta, era berean, Donostiako panorama beste jatetxe bat ez den, baizik eta janariaren etorkizunerako leiho bat den zerbaitekin osatzeko ere balioko du.
Zergatik kokatuko da Donostiako Gros auzoan?
Badago han egoteko arrazoi bat. Hasieratik, udalarekin elkarrizketetan hasi ginenean, oso argi geneukan nahi genuena herritarrekin interakzioa egitea zela, eta ekintzaileek eta enpresek ere bilatuko zutela hiri marka hori elkarren artean elkarreragiteko.
Beraz, alde batetik, hiriarekin elkarreragin nahi izan dugu, eta gainera, enpresak, ikasleak eta ekintzaileak horren bila dabiltza pixka bat. Eta guk ere nahi genuen, lehen esan bezala, honek berrikuntza gastronomikoaren barrutiaren hazi gisa balio izatea. Argi genuen espazio zentral bat bilatzen ari ginela, hirian zegoena, eta Donostia oso hiri bukatua da, espazio libre gutxi dituena ingurune zentralenean, eta hau zen, eskuragarri daudenen artean, hobe egokitu zitzaiguna, hirian dagoen espazio baten aukera zentral horien artean, hiriarekin elkarreragiten duena.
Zer esan diezagukezu eraikinaren diseinuari buruz? Zer irudikatzen du? Zer bilatzen du?
Hain justu, horren bila genbilen. Eragile guztien arteko harremana estutuko lukeen diseinua, konpartimentu itxietatik ihes egingo lukeena. Eragile desberdinak bertan interakzioan egotea optimizatu dezakeena, eta are gehiago espazioa bera askotan aldatzen dena, hau da, goizez klasea dena, arratsaldez ekintzaileak eta gauez enpresak, herritarrak, ekintzaileak eta ikasleak...
Barne-espazioen ikuspuntutik, tentsio hori, elkarrekintza hori, faktore garrantzitsua zen eta lehiaketan kontuan hartu zen. Gero kanpotik, hau da, ibiltzean zer ikusi daitekeen, espazio hori erakargarria izan behar zen, berritzailea noski, itxura ikonikoa zuena, baina ez estatua edo totem bezalako ikonikoa, baizik eta aitzitik, eraikinaren azalarekin elkarreragitera gonbidatzen duen zerbait, horrela, zer den jakin gabe ere, zu erakarrita sentiaraziko zaituena, sartu nahi izatea.
Berrikuntza-espazio askok, oro har, 90 graduko angeluez abusatzen dute, 80ko hamarkadako arkitekturakoak dira, nolabaiteko edertasunarekin, baina oso oldarkorrak, oso totem-antzekoak. Zerbait nahi genuen, berritzailea eta ikonikoa izanik, zegoen tokiarekin batera joango zena, ez da kasualitatea Bjarke Ingels Group (BIG), irabazi zuen arkitektura-etxeak, "Camino de las Olas - Olatuen Bidea" deitu izana, Santiago Bidea bertatik pasatzen denarekin jolastuz. Uliako muinoarekin hitz egiten duen leku bat nahi genuen, Zurriola hondartzan, olatuen hondartzan, aurkitzen dituzun olatu horietara eramango zaituena.
Eta hori da bilatzen genuena. Barruan, tentsio handiko espazioa da, ia metroan egotea bezalakoa, geltoki batean dena lotuta dagoela, ez dago konpartimentu estankorik, eta kanpotik, paseatzera, ibiltzera, azala ukitzera, egotera gonbidatzen zaitu, azalaren gainean egon, bertara sartu. Oso zorrotza izan da, baina, hain zuzen, gauza horiei erantzuteko moduko jendea gonbidatu genuen nazioarteko lehiaketa batera. Oso lehia zorrotza izan zen eta emaitzak oso onak izan direla uste dut.
Nola animatuko zenituzke herritarrak GOe-ra joatera?
Gastronomiaren etorkizuna eta berrikuntzaren etorkizuna zein izango den jakiteko jakinmina duen edonork baduela han, Donostian, etorkizunerako leihorik onena izango dena eta zurekin elkarreragiteko diseinatuta dagoela esango nuke. Ez dago konpartimentu estankoak izateko diseinatuta, baizik eta gastronomiaren eta elikaduraren etorkizunerako leiho nagusia izango duzu.
Nola eragingo dio GOe-k hiriko ekosistema berdeari?
Inola ere ez. Zuhaitz guztiak eta parkeko eremua ordezkatzen dira. Era berean, Groseko behealdea eta Uliako muinoaren arteko komunikaziorako lehen existitzen ez ziren irtenbide sorta bat sortzen du. Zentzu horretan, zuk daukazun parke berri eta berritzaileagoa da ibiltzeko. Edukiarekin elkarreragin nahi ez baduzu, kontinenteak hiriko eta itsasoko begiratoki nagusietako bat eskainiko dizu, baitan bertatik paseo bat emateko aukera ere. Gastronomia edo janaria interesatzen ez bazaizu eta oinez bakarrik ibili nahi baduzu, GOe ibilaldi bat egiteko behatoki eta eremu ederra duzu.
Proiektu gehiago al dituzue buruan?
Orain ekintzaileekin eta enpresekin hitz egiten ari gara, hau irekitzen denean, GOe-n berrikuntza proiektu horiek jada existitu daitezen, eta, gainera, doktoregaiak izan ditzagun, bertan enpresa eta ekintzaileekin lanean has daitezen. Ez diogu itxarongo egitura edukitzeari. Edukiak lantzen ari gara eta kontinentearen aurretik jarriko da martxan.
Azkenik eta laburbilduz, zer onura ekarriko dizkio GOe-k Donostiari?
Berrikuntza sortzen den hiri batean, jarduera ekonomiko handiagoa, GOe-ren zeregin nagusia produktuetan, enpresetan, ekintzaileetan eta ikerkuntzan berritzea baita, batez ere master eta doktoregoko ikasleek egingo dutena. Beraz, hiritik eta hirian ematen diren berrikuntza eta zerbitzu aurreratuen bolumena handituko da, sektore jakin batzuetan espezializazio adimentsuaz esan genuen ildoari jarraituz, eta horietako bat elikadura da. Gainera, zerbaitek zentzurik badu Donostian, hori gastronomia da. Talentu ekintzailea, talentu akademikoa eta enpresa talentu asko erakarriko ditu hirira, bertan lan eta biziko direnak.
Marka mailan, Donostiaren irudia indartuko du, gastronomiaren etorkizuna erreproduzitzen den eta errestaurazio mailan ez ezik, laborategi, prestakuntza eta ekintzailetza mailan ere bilakaera izan duen hiri gisa, eta hori bakarra da.