Smowl programak adimen artifiziala eta aurpegiko errekonozimendua erabiltzen ditu ikaslearen identitatea egiaztatzeko eta horiek kopia ez dezaten bermatzeko.

28 urteko IE Business Schooleko ikasleak Pilar Rubio Lafitak modu birtualean egin du azterketa. Bere irakasleak aurrez aurreko azterketak programatu zituen ikasturteko amaierarako. Baina koronabirusak sortutako alerma-egoerak pikutara bidali ditu bere planak eta alternatibak bilatu behar izan ditu. Azkenik, proba modu birtualean egin zuen Smowl programari esker, zeinak  aurpegiko errekonozimendua eta adimen artifiziala erabiltzen baitituen ikaslearen identitatea egiaztatzeko eta azterketa batean zehar ageri duten portaera kontrolatzeko.

Smowltech normalean entitate bakoitzak erabiltzen duen plataforman integratzen da. Moodle eta Blackboard Learn dira ezagunenetakoak. Ikaslearentzat, lehenengo urratsa izena ematea da. Ordenagailuaren kamerarekin hiru argazki atera behar dira. Hori eginda, sistemak erdian agertzea ziurtatu nahi du zure aurpegia ikusgai egoteko, argiztapenak ez duelarik aurpegia estaltzen. Irudi hauek azterketan zehar identitatea egiaztatzeko erabiliko dira.

Proba hasi ondoren, ikasleak uneoro sistemako kamera eta audiora sarbidea baimendu behar du. Pantailaren aldean, laukitxo bat agertzen da kamerak ateratako irudia erakusten eta grabatzen ari dela adierazten duena. "Hasieran kezkatuta nengoen nire mugimenduak grabatzen edo neurtzen zituztelako. Azterketa egiten duzunean, aldiz, benetan garrantzitsuak diren gauzak lantzen hasten zara, hau da, azterketa zure gaitasunik onenarekin eramaten. Uste dut hasierako beldurra aldaketarako erresistentzia baino ez zela", azaldu du Rubiok.

Egia esan, programak ez du ikaslea grabatzen. Tresnak, Smowl-ek ziurtatzen duenez, hari buruzko argazki ezberdinak eta egiten duen jarduera harrapatzen du. Enpresarentzat, bideoak "interesgarriak" dira, baina oso astunak: dena grabatzeak konponbidearen eskalagarritasuna oztopatuko luke. "Astean behin lan egiten dugu 1.000 edo 2.000 ikasleko topekin. Askoz ere egoera zehatzetan”, dio Manuel Frailek, Smowltech-eko CTOk.

Beste erabilera batzuk

CEU bezalako unibertsitateek edo IE Business School bezalako ikastetxeek ere erabiltzen dute tresna hau. Konpainiak, bere bezeroei buruzko datu zehatzik eskaintzen ez du konfidentzialtasun arrazoiengatik, bai graduko bai graduondoko ikasketetan eta MOOCetan (masa ikastaroetan) erabiltzen dela, batez ere Europan eta Latinoamerikan. Frailek azaldu duenez, ideia da kamerarekin ordenagailutik kanpo gertatzen dena kontrolatzea, ikasleak ireki dezakeen edozein programa, arakatzaile edo dokumentu kontrolatzeaz gain. "Wikipedia sartzen baduzu edo testu bat kopiatzen baduzu, hauteman egingo dugu. Nabigazioaren historia ere gordetzen da", adierazten du.

Ikasleak edozein webgunetarako sarbidea blokeatu beharrean ematen duen urrats bakoitzaren jarraipena egitea da ideia, irakasle bakoitzak azterketak gustura diseinatzeko: "Interneten arakatzea baimentzen dutenak daude, beste batzuek Excel erabiltzea edo estatistika programara sartzea baimentzen dutenak, kalkuluak egiteko". Azterketa bakoitzerako egiten den testuingurua entitate bakoitzak definitzen du. Normalean ikasleak ordenagailua bakarrik izan dezake eta mahai garbian egon behar du.

Rubioren ustez, azterketa birtuala egitearen eragozpenen artean dago "eragin handia duela inguruneak; horregatik espazio egokia aurkitu behar duzu". "Gainera, ezin duzu azterketa malgua egin. Adibidez, denbora dena da eta ezin duzu luzatu”, gehitu du. Indarguneen artean, geratzen den denbora uneoro adierazten dela nabarmentzen da.

Konpainiak azpimarratu du "ikaslea une oro jakitun dela kontrolatua dela" eta tresnak ez duela sarbidea ordenagailuan gordetako fitxategietara. "Azterketan zehar bakarrik kontrolatzen dugu. Bukatzen denean, itxi egiten da eta jarraipena geldiarazten du", dio Frailek. Gordetako informazio guztia ikasle bakoitzari egotzitako kodeekin gordetzen da, izen eta abizenekin ordez: "Ez dut Adrián-en daturik; 67. ikasleari buruzko datuak ditut unibertsitate jakin batetik".

Irakasleak nola ikusten duen

Smowl-en helburu nagusia, Smowltech-eko zuzendari nagusi Ricardo Vea-ren hitzetan, "irakasleari frogak sortzea" da. Sinplifikatu bere lana "zoratuta egon ez dadin". Horrez gain, bera ere irakaslea da eta 170 ikasle inguru ditu batzuetan irakasgaiko, azaldu du. "% 100 posible al da kontrolatzea ikasle batek azterketa fisiko batean ez duela kopiatzen?" Hemen antzekoa da", dio.
Hori ekiditeko, garrantzitsua da azterketa nola egituratzen den: "Logika itxia du, aukera anitzeko galderekin eta denbora mugatua du. Edo beste edozein material erabiltzea baimentzea beste aukera arrunt bat da; kontua da materiala nolakoa den".

Diseinua

Enrique Dansek, Berrikuntza irakaslea eta IE Business School-eko berrikuntza eta eraldaketa digitaleko aholkulari nagusia, Lafita-k egin zuen azterketa diseinatu zuen. Oso kasu kontzeptualekin osatutako kasu labur bat zen, erantzun zuzenik gabe, baina aukera desberdinak zituen. Dans-ek ikasleei linean edo lineaz kanpo nahi zutena ikusteko aukera eman zien. Onartzen ez zen gauza bakarra hirugarrenen laguntza zen. Baina galderak egin zizkieten. "Galderak egiteko posta elektronikoa, Telegram-en bidez, SMS bidez eta telefonoz baimendu nien. Niretzat momentu latzak izan ziren aldi berean hainbeste kanaletara joatea", aitortu du.