Paradoxa bat euskal lan-merkatuan. Inoiz baino jende gehiagok lan egiten du, baina hamar enpresatik ia zortzik zailtasunak dituzte behar dituzten profil profesionalak aurkitzeko. Egarri ere egon zaitezke oasi batean, eta Carlos Pereda Confebask Enpleguko arduradunak enplegu-eskaintzaren eta eskaeraren arteko "de- segokitze" horren gakoak azaltzen ditu.
Baby Boom belaunaldia erretiroa hartzen hasi da. Espektro zabala hartzen du, 1957tik 1977ra, eta Euskadiko biztanleriaren zatirik handiena da. Ekonomiak jasaten dituen hiru trantsizioen -digitala, energia eta osasuna/soziala- ekuazioak asko zailtzen du ezezaguna lortzea. Datozen urteetan profesional kualifikatu nahikoa izango al da egungo eta etorkizuneko ezagutza eta enplegua ordezkatzeko?
Erantzuna ez da sinplea, baina egungo arazoari eta epe ertainera datorrenari irtenbidea emateko trebakuntza eta -jaiotza-tasaren mirari bat izan ezik- immigrazioaren bitartez datza. Bi gaiak ezinbestekoak dira euskal ehun produktiboarentzat, gehien eskatzen diren lanpostuetarako langileen bilaketa delako, hain zuzen, buruhauste gehien sortzen dituena.
Aurten, Confebaskeko Enplegu arduradunak azaldu duenez, “informatika eta komunikaziorako kontratazio profilek Lanbide Heziketa zein unibertsitate mailak sortu dituzte. Eta enpresen eskariaren buruan informatikaren LH dago. Softwarea garatzeko, ekipoen mantentze-lanetarako, gailuen arteko komunikazioetarako, hardware-instalaziorako eta konexio-segurtasunerako langileak bilatzen ari dira.
Bigarrenik, enpresek industria-ekoizpenarekin lotutako profesionalak eskatzen dituzte lanbide heziketaren alorrean ere. Fabrikazio mekanikoa, digitalizazioari gero eta lotuagoa, enplegu-nitxoa gero eta handiagoa da eta gaur egun diharduten langileen ingurunearen ezagutza, makina oinarrizkoenetik urrutiko kontrolera egokitzen jakin dutenez, zaila da ordezkatzen.
Lanbide Heziketaren arloan ere eskari handia dago, baita langileak aurkitzeko zailtasunak ere, enpresen administrazio eta zuzendaritzako profiletan, digitalizazioari zertxobait lotuta ere.